Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat depremlerine yakalandığı Hatay’da ailesinin büyük bölümünü kaybeden kanser hastası Semir Dalyan, depremin ardından taşındığı Mersin’de bir yandan geçimini sağlamak için baba mesleği kebapçılığı yaparken, diğer yandan da tedavisini sürdürüyor. Bir gün memleketi Hatay’a geri dönmenin hayalini kuran Dalyan, “Gideceğim. Orası benim memleketim, vatanım. Doğduğum, büyüdüğüm yer. Orası olmazsa olmaz” dedi.
’Asrın felaketi’ olarak nitelendirilen 6 Şubat depremlerine Hatay’ın Defne ilçesinde yakalanan ve ailesinin büyük bölümünü depremde kaybeden 55 yaşındaki 3 çocuk babası Semir Dalyan, depremin 2’nci yıl dönümünde memleketine dönmenin hayalini kuruyor. Deprem öncesi ikamet ettiği Hatay’da telefonculuk işiyle uğraşan Dalyan, Mersin’de ise hayatına baba mesleği olan kebapçılığı yaparak devam ediyor. Defne ilçesi Elektrik Mahallesi Çekmece Caddesi’ndeki Timur Apartmanı’nda annesi, babası ve 3 kardeşi başta olmak üzere çok sayıda yakınını kaybeden Dalyan, 15 Şubat’ta yakınlarını aile mezarlığına defnettikten sonra geldiği Mersin’de eşi ve 3 çocuğu ile hayatını sürdürmeye çalışıyor.
“Aileyi geri getiremezsin”
Depremin 2. yıl dönümünde acılarının hala taze olduğunu dile getiren Dalyan, “Depremde ailemi kaybettim. Annem, babam, iki kız kardeşim, ablam, yeğenlerim, eşi, çocuğu ve eniştem aynı binada vefat etti. Ailemi ayın 15’inde binadan çıkartarak aile mezarlığımıza gömdükten sonra Mersin’e yerleştim” diye konuştu. Medüller Tiroid Kanseri tanısı bulunan ve tedavisine ise Mersin ile Adana’da devam eden Dalyan, “Kanser hastası olduğum için hastanelere yakın olmak için Mersin’e taşındım. Şu an depremden sonra kanser değerim yüzde 100 arttı. Çünkü hem evlerimiz gitti, hem iş yerimiz gitti, hem de ailemiz gitti. İş yerini getirebilirsin ama aileyi getiremezsin. Aile zor. Annen, baban kardeşlerin geri gelemez” dedi.
“Depremden önce telefoncuydu, artık kebapçı”
Hatay’da yaşadığı yıllarda geçimini, işletmeciliğini üstlendiği telefon dükkanı ile sağlayan Dalyan, Mersin’e taşınmasıyla birlikte baba mesleği olan kebapçılığa dönmek zorunda kaldı. Hayatını sürdürmek ve masraflarını karşılamak için için çalışmak zorunda olduğu kaydeden Dalyan, “Normalde telefonculukla uğraşıyordum, Armutlu Mahallesi’nde iş yerim vardı. Depremde hepsi yıkıldı, gitti. Lokantacılık bizim baba mesleği olduğu için de mecburen ona geri döndük” ifadelerini kullandı.
“Doktor, ‘babanı kaldırıma bırak, git’ dedi”
Depremin ardından sürecin kendisi için çok zor geçtiğini vurgulayan Dalyan, deprem günü yaşadıklarını şöyle anlattı: “Çok kötü, çok berbat. Babamı, depremin birinci günü çocuklarımla birlikte çıkardım. Bütün hastaneler yıkılmıştı. Hastane hastane dolaştım. En son araştırma hastanesine yetiştiğimde doktorlar ambulansta müdahale ediyorlardı. Hoca ile konuştum babam için. Baktı, ‘eks’ dedi. Babam için morg sorduğumda ise ‘morg yok, kaldırıma bırak git’ dedi. Babamı kaldırıma bırakıp gidemezdim. Afalladık. Bütün aile bina altında kalmış. Ne yapacağımızı şaşırdık. Yan binada da yeğenlerim çıktı, abim binanın altında kaldı. Abimi 2 gün sonra binadan çıkardık ama bütün diğer aile fertlerimizin hepsi öldü. Birinci dereceden annem, babam, kardeşlerim, yeğenlerim, halam, kuzenlerim, eşleri çocuklarıyla hepsi vefat etti.”
“Gideceğim. Orası benim memleketim, vatanım”
Tedavisine Mersin ve Adana’daki hastanelerde devam etmesine rağmen bir gün memleketi Hatay’a geri dönmenin hayalini kuran Dalyan, şöyle devam etti: “Tedavim sürüyor. Adana’da Balcalı Hastanesine, Mersin’de de Şehir Hastanesine ve diğer hastanelere gidip geliyorum. Solunum cihazına bağlıyım. Bizim orada Hatay hep toz-toprak olduğu için nefes alamıyoruz. Mecburen orada kalamıyorum. Gideceğim. Orası benim memleketim, vatanım. Doğduğum, büyüdüğüm yer. Orası olmazsa olmaz. Mersin’de kalmayı düşünmüyoruz. Çünkü benim vatanım Hatay. Doğduğum büyüdüğüm yer. Akrabalarım, amcalarım, dayılarım hepsi Hatay’da olduğu için herkes kendi vatanını özler.”
