Bolu Kartalkaya’daki Grand Kartal Otel’deki yangın faciasını yaşayan bir kişi, yaşanan dehşet anlarını ve kurtuluş mücadelesini sosyal medya hesabından anlattı.
Kartalkaya Kayak Merkezi’nde çıkan ve 78 kişiyi hayattan koparan otel yangını faciasını yaşayan Begüm isimli sosyal medya kullanıcısı, yaşadıkları korku dolu anları sosyal medya hesabından yaptığı paylaşımla anlattı.
Oğlu ve annesiyle birlikte otelin 7. katında konakladıklarını ifade eden vatandaş, paylaşımında, “9. kattan itfaiye eri İbrahim Bey tarafından kurtarıldık. Tekrardan çok teşekkür ediyorum, Allah sizden razı olsun. Hala biz neler yaşadık, nasıl bir felaketten kurtulduk inanamıyoruz. Cehennem gibiydi. Şoktayız. Arayan, soran, mesaj atan herkese çok teşekkür ediyorum. Allah’a şükür hayattayız, yaşıyoruz” ifadelerini kullandı.
“Nefes alamıyordum, duman içimi yakıyordu, gözlerim yanıyordu ve boğuluyordum”
Paylaşımının devamında, konakladıkları odanın yamaç tarafında bulunduğunu söyleyen vatandaş, “Fotoğraflarda gördüğünüz yanan kısım. O gece bir uyu bir uyan doğru düzgün uyuyamadık. Annemde oğlumun diş gıcırdatmasından dolayı bana, ’Begüm, Asil neden dişlerini gıcırdatıyor?’ diye sordu. Kısaca onu konuştuk. Daha sonra çok faza gürültüler, sesler duymaya başladık. Ne olduğuna anlam veremedik. Annemin iyi ki aklına geldi ve camdan baktı. Camı açtığı gibi içeriye dumanlar doldu. Hemen pijamaların üstüne montumuzu giyip çantamızı alıp odadan kendimizi koridora attık. Ne yapacağımızı bilmiyorduk, her yer dumandı. Birkaç kapıya vurduk. Nefes almak, konuşmak ve görmek çok zordu. Önce 1 kat aşağı indik fakat daha fazla inemedik. Dumanlardan önümüzü hiç göremiyorduk. Simsiyah dumanla kaplıydı. Sonra tekrar yukarı çıkmaya başladık. Nasıl çıktık hiç bilmiyorum, kabus gibiydi o anlar, cehennemi yaşıyorduk. Ben en son umudumu kesmiştim. Nefes alamıyordum, duman içimi yakıyordu, gözlerim yanıyordu ve boğuluyordum. Anneme, ’Artık daha fazla çıkamayacağım, çok kötüyüm. Bitti’ dedim. Bana, ’Begüm hadi gel kızım çıkacağız, az kaldı’ dedi. Resmen bir güç beni tuttu, itti ve yukarı çıkardı. O kısmı hatırlamıyorum. Nasıl çıktım bilmiyorum sadece oğlumun ayaklarına baktığımı ve onu görmeye çalıştığımı hatırlıyorum. O güçle 9. kat ön cepheye gelmişiz. O sırada o katta kendime geldim. Hemen cam bulmaya çalıştım nefes alabilmek için ve sonunda buldum fakat kilitliydi. Camı kırmak için bir şey aradık bulamadık. Yangın dolabı aradık, dumandan göremiyorduk. Dolap bulduk fakat açamadık. Kapılara vurduk. Şansımıza o sırada bir aile aşağıya inmek için odadan çıktı. Her yer dumandı, göz gözü görmüyordu. ’İnemezsiniz, biz yukarıya zor çıktık. Odaya bizi alır mısınız’ dedik. Hemen aldılar sağ olsunlar, Allah razı olsun. 2 aile 9. katta ölümle burun buruna kurtarılmayı bekledik. Beyefendi sandalyeyle camı kırdı. Kapıyı ıslak çarşaf, havlu ve yatakla örttük ama içerisi yine de duman doldu. 2 çocuk ve 4 yetişkin camdan sarkarak uzun süre kurtulmayı bekledik. Sonunda çok şükür itfaiye eri İbrahim Bey bizi kurtardı. Allah’a çok şükür. Allah bize yol gösterdi, güç verdi ve korudu. Hala yaşadıklarımıza inanamıyoruz. Büyük bir travma yaşadık ve hala etkisinden çıkamadık. Şoktayız” dedi.
