Davranışların şekillenmesinde ebeveynlerin rolü büyük

Onma Psikoloji ’den Psikolog Serra Büyükburç, davranışların şekillenmesinde ebeveynlerin de katkısı olduğunu belirterek, “Ebeveynlerimiz, destekleyici davranışlarda bulunurlarsa, ihtiyaçlarımızı ifade etmenin ve başkalarından yardım istemenin güvenli olduğunu öğreniriz” dedi.

Olgunlaşma döneminde ebeveyn figürü hayatın her anını etkiliyor.

‘Duygusal olarak olgunlaşmamış ebeveynlerle büyümek duygusal eksikliklere yol açabilir’

Konuyla ilgili İhlas Haber Ajansı’na konuşan Onma Psikoloji ‘den Psikolog Serra Büyükburç, “Eğer duygusal olarak olgunlaşmamış ebeveynlerle büyüdüysek, ihtiyaçlarımız çoğu zaman karşılanmamış ya da göz ardı edilmiş olabilir. Bu durum, genellikle duygusal esneklik ve dayanıklılığın eksikliğiyle sonuçlanır. Bu kişiler sıklıkla kendi ihtiyaçlarını tanımlamakta ve onları karşılamakta zorlanır, sevgi ve onay almak için kendilerine ihanet edebilirler. Aynı zamanda ilişkilerde sıklıkla gücenme ve alınma gibi duygusal sıkıntılar yaşayabilirler. Bazen de başkalarına kendilerini açtıklarında, onları kaybetme korkusu taşıdıkları için kendilerini bir maskenin arkasına gizleyebilirler” ifadelerini kullandı.

‘İçimizdeki çocuğun ihtiyaçlarını karşılamak’

Psikolog Serra Büyükburç, ilerlemenin yolunun bilge ebeveyn olmaktan geçtiğini hatırlatarak, “Belki de en önemli yanıt, çocuklukta alamadığımız şeyleri kendimize vermemizdir. İlerlemenin yolu, çocukken sahip olamadığımız bilge ebeveyn olabileceğimizin farkına varmaktır. Buna yeniden ebeveynlik denir ve gündelik, kararlı, bilinçli eylemlerle içimizdeki çocuğun karşılanmamış ihtiyaçlarını nasıl karşılayacağımızı yeniden öğrenmemize imkan sağlar” dedi.

‘Kendimize olan güveni öğrenirsek sezgilerimizle önemli şekilde bağ kurarız’

Ebeveynliğin önemli bir konu olduğunu ve kişisel gelişimi desteklediğine vurgu yapan Onma Psikoloji ‘den Psikolog Serra Büyükburç, daha sonra şunları söyledi:

“Bunu yapmanın yolu, önce kendimize nasıl güvenebileceğimizi öğrenmektir. Her gün kendimize “Şu anda kendim için ne yapabilirim?”. Bu soruyu sürekli sorarak, kendimize daha fazla güvenmeye başlarız ve sezgilerimizle yeniden bağ kurarız. Bu süreç, kişisel gelişimimizi destekler ve kendimize duyduğumuz şefkati artırır. İçe ait ebeveynimiz, geçmişte ihmal edilmiş ihtiyaçlarımızı onurlandırarak, kendimizi görmemizi ve kabul etmemizi sağlar. Bu, duygusal iyileşme yolculuğunda önemli bir adımdır. Yeniden ebeveynlik, yalnızca geçmişin iyileştirilmesiyle ilgili değil, aynı zamanda daha sağlıklı ve dengeli bir yaşam inşa etmemizi sağlayacak bir süreçtir. Bu yolculuk, kendimize değer vermeyi, sınır koymayı ve duygusal dayanıklılığımızı geliştirmeyi içerir.”